Niegdyś żył nad brzegiem ogromnego bagna czarownik. Wiele on przeżył, wiele widział. Zdarzało mu się i walczyć i leczyć ludzi. Posiadał wielką moc, którą mógł czynić zło, i dobro, przemienić się w każde zwierzę, napędzić strachu w całej okolicy. Ludzie się go bali, ale kiedy przychodziło nieszczęście, szli do starego czarownika po pomoc: nie było rzeczy niemożliwych dla niego na tym świecie. Przynieśli do niego pewnego razu niezwykle piękną, śmiertelnie chorą dziewczynę. Czego on nie robił, czego nie próbował, żeby przywrócić ją do życia, ale po raz pierwszy poniósł klęskę: dziewczyna umarła. Jej piękno i śmierć tak wstrząsnęły czarownika, że stracił zainteresowanie wszystkim, nie dawało mu to spokoju ani w dzień ani nocą. Aż pewnego razu dziewczyna pojawiała się mu we śnie delikatnie się uśmiechając, a czarodziej poczuł w jej pięknych dużych oczach ogromną siłę, zdolną do podporządkowania wszystkiego na świecie. W jednej z bezsennych nocy rozległ się śpiew od strony bagna. Zdziwił się czarodziej: kto może śpiewać na bagnie o tej porze, skoro ludzie nawet w dzień boją się tam chodzić? Strach ogarnął starego czarownika ale coś go ciągnęło aby sprawdzić miejsce, z którego dobiegał śpiew. Wyszedłszy z domu zobaczył korowód dziewczyn (bieregin), które wyglądały jakby płynęły w powietrzu promieniując pozaziemskim blaskiem. Poczuł czarodziej silne pragnienie zbliżenia się. Kiedy podszedł bliżej, to zamiast dziewczyn zobaczył ogromne ognisko, które wydawało się żywe i posiadające rozum. I usłyszał stary czarodziej głos, który dochodził z ogniska, a w którym poznał głos niedawno zmarłej pięknej dziewczyny: – Jestem panią wszystkich sił, we mnie wszystkie tajemnice życia i śmierci, wszystko mi podlega. Czy chcesz posiąść moją wiedzę i mi służyć, być wykonawcą mojej woli? Tym sposobem czarownik, znalazł się pod wpływem siły, która wychodziła z ogniska, uklęknął, skłonił się i odpowiedział: – Tak, moja władczyni. – Słuchaj zatem co ci powiem: świat składa się z trzech części – górnej, średni i dolnej. Każda część ma swoje miejsce, ale można oddzielić je od siebie. Wszystko wychodzi z tych światów i wraca do nich. Człowiek rodzi się, żyje i umiera w tych światach podporządkowując się ich prawom i zasadom. Każdy z tych światów, z kolei, składa się z dziewięciu części (kręgów). Części światów określają cały przebieg wydarzeń w życiu człowieka: one wpływają na jego narodziny i śmierć, dają mu miejsce w życiu chroniąc lub szkodząc człowiekowi. Wszystkie światy są poza sobą, chociaż w życiu człowieka stale przechodzą jeden w drugi. Wiele dają te części w zrozumieniu jego losu. Aby zrozumieć człowieka, sens jego życia i mieć wpływ na niego, powinien on wiedzieć w jakiej części świata się urodził, gdzie żyje i gdzie pójdzie. Wtedy odkryje się przed nim tajemnica życia i łatwiej mu będzie zrozumieć jego drogę i pokonywać choroby jego prześladujące. Dla tego aby określić miejsce pobytu człowieka w światach i ich częściach, trzeba znać miejsce i godzinę urodzin. O wielu tajemnicach opowiedziała mu tamtej nocy dziewczyna. Ogromnie zmienił się stary czarodziej po tym spotkaniu, nie tylko on sam, ale nawet jego sztuka. Zniknął u ludzi strach przed czarodziejem, zaczęli oni częściej do niego przychodzić, nie tylko po leczenie ale też po dobrą radę.

Tak zgodnie z legendą, pojawił się system “Stojąca woda”, który zawiera ćwiczenia fizyczne dla wszystkich grup mięśni. Gimnastyka ta sięga korzeniami do pogańskiej kultury naszych przodków, związana jest z tradycją starożytnych Słowian czczących Biereginie – bogiń-opiekunek i obrończyń przed złymi siłami przyrody.