Napełnianie zbiornika łączyło się z zatapianiem wielu opuszczonych domostw. Okazało się, że największą miejscowością, która znalazła się w dużej części pod wodą były zwiedzane przez nas Zbyszyce, które istniały już w XIII wieku. Przed utworzeniem Jeziora Rożnowskiego Zbyszyce leżały na prawym brzegu Dunajca, w jego zakolu, oblewane przez wody rzeki od zachodu i północy. Do 1813 r. było to miasteczko z rynkiem, ze zwartą zabudową z 200 domami, liczyło 2,5 tys. mieszkańców. Posiadało browar, gorzelnię, karczmę z zajazdem i posterunek żandarmerii. Odbywały się tu jarmarki wyznaczone na dzień św. Idziego. Po katastrofalnej powodzi z lipca 1813, kiedy woda zabrała 30 domów, Zbyszyce nie podniosły się z upadku, i choċ z prawami miejskimi, de facto były wsią. W latach 90. XIX w. liczyły 52 domy i 366 mieszkańców. W 1934 kolejna powódź zniszczyła Zbyszyce. Podjęto wówczas decyzję o budowie zbiornika wodnego w Rożnowie. Z miasta Zbyszyce dziś pozostało niewiele, ponieważ kiedy w roku 1941 dokończono budowę zapory wodnej w Rożnowie i napełniono zbiornik, to większa część miejscowości znalazła się pod wodami Jeziora Rożnowskiego. Zachowały się na szczęście zabytki: gotycki murowany kościół, zespół dworski w skład którego wchodzą: duży park z aleją jesionów i unikatowymi odmianami sosny oraz dwór z XVII wieku. Nas urzekła również piękna winnica położona w baśniowej scenerii. Nie dziwi nas, że wybrano okolice Zbyszyc jako plan polsko-amerykańskiego filmu „Boże skrawki” ( .”Edges od the Lord”  2001) i kręcono tu większość scen. Spędziliśmy tam sporo czasu – nikt nie chciał wracać! Na szczęście pozostały nam fotografie, filmy i wspomnienia…